Усё пра сняданак
Апошнія гады ўсе мы толькі і чуем, што сняданак – галоўнае ядзенне дня. Дыетолагі раяць пачынаць снедаць праз 20 хвілін пасля прабуджэнне, каб арганізм працаваў спраўна і забяспечваў нас патрэбнай энергіяй на ўвесь дзень. Аднак накідвацца на ўсё, што ёсць у лядоўні не трэба, падыходзіць да гатавання сняданка трэба з розумам. Трэба думаць пра вугляводы, тлушчы, бялкі і баланс паміж імі. Завецца гэта культурай снедання. Адкуль жа ж гэта ўсё ўзялося?
Як усё пачалося
Сняданак быў не заўсёды. Напрыклад, ёсць звесткі, што рымляне наогул не снедалі. Па словах гісторыка харчавання Кэралайн Йелдхэм, яны звычайна елі толькі два разы на дзень, гэта значыць днём і ноччу, і нават лічылі, што лепей за ўсё есці адзін раз на дзень. А што гэта будзе: сняданак, абед ці вячэра, то ўжо як Бог пашле.
Лічыцца, што сняданак, як традыцыя сядзення за агульным сталом, сфармаваўся ў манастырах. Манахі прачыналіся на досвітку. Адсюль і пайшла іх ангельская назва – breakfast, што азначае break fasting (спыніць галаданне). І некаторы час яны мелі на ўвазе менавіта гэта. Тое ж самае ў італьянская мове: collazione – ад лацінскага слова, якое азначала сход (калі ўсе манахі збіраліся разам пасля начной імшы).
Лічыцца, што ўсе пласты грамадства пачалі снедаць толькі прыкладна ў 17 стагоддзі, а ўжо ў 18 стагоддзі ў дамах багатых пачалі сустракацца нават пакоі, спецыяльна прызначаныя для сняданку.
Традыцыя сняданку была канчаткова ўстаноўлена ў выніку прамысловай рэвалюцыі 19 ст., калі ў гарадах быў усталяваны фіксаваны працоўны час, таму рабочыя павінны былі рана ўставаць і паўнавартасна паесці, каб працаваць да абеду. Усе слаі грамадства – і працоўныя, і тыя, хто іх узначальваў – сталі лёгка харчавацца па раніцах. А паколькі часу на прыгатаванне ранняга сняданку было няшмат, то пераважалі традыцыйныя стравы на сняданак і звычайна з таго, што засталося ад вячэры: смажаныя або вараныя яйкі, каўбасы, бліны, каша.
Сухі сняданак, які змяніў жыццё
У пачатку 20-га стагоддзя амерыканец Джон Харві Кэлаг у чарговы раз змяніў канцэпцыю традыцыйнага сняданку. Некаторы час ён эксперыментаваў з рознымі відамі каш, спрабуючы іх сушыць, варыць і смажыць, каб атрымаць працяглы і просты ў падрыхтоўцы збожжавы прадукт. Члены яго сям’і таксама ўдзельнічалі ў эксперыментах, але вынаходнік не быў задаволены шматлікімі праверанымі варыянтамі. А аднойчы пакінуў на стале вараную кукурузную кашу, таму што трэба было раптоўна сысці. Вярнуўшыся, ён знайшоў засохлую масу кашы, але грошай у сям’і было няшмат, і замест таго, каб выкінуць, паспрабаваў масу разламаць, абсмажыць і нарэшце знайшоў тое, што яму трэба – далікатныя крупяныя шматкі, якія прыемна храбусцелі! Так з’явіліся першыя ў свеце кукурзныя шматкі. Безумоўна, тэхналогію вытворчасці шматкоў яшчэ трэба было неаднаразова ўдасканальваць, але менавіта гэта адкрыццё дазволіла яму пазней стаць уладальнікам мільярднай кампаніі па вытворчасці сухіх сняданкаў і чалавекам, які ў чарговы раз змяніў традыцыі сняданку.
Сучасны сняданак, чаму менавіта такі?
Сёння сняданак – гэта своеасаблівы рытуал, калі акрамя ўжывання ежы робяць шмат спраў: размаўляюць з родзічамі, рыхтуюцца да працы, узгадняюць хатнія расклады і задачы, і г.д. І кожны дзень як на аўтапілоце, таму і выбіраем мы адныя і тыя ж стравы. Часу на эксперыменты няма, круціцца трэба хутка. Бо ніхто б не зразумеў апраўдання, што вы спазніліся на працу, таму што, па рэцэпце, смажаніна, якая павінна была выпякацца 25 хвілін, цэлую гадзіну спрабавала набыць патрэбную кансістэнцыю ў духоўцы!
Геданістычны аспект сняданку выходзіць на першы план у выхадныя. Тады большасць людзей звяртае больш увагі на сняданак, спрабуе адкрыць новыя густы, стварае іншыя рытуалы сняданку, чым у будні. Менавіта па гэтай прычыне некаторыя рэстараны з задавальненнем прапагандуюць ідэю «сняданку на ўвесь дзень» – калі кліенты, якія ўвесь тыдзень елі па раніцах адносна аднастайныя стравы, могуць уволю паспрабаваць новыя смачныя стравы на сняданак.
Выбіраючы, што з’есці на сняданак, мы звычайна абапіраемся на сваю фантазію, закладзеную ў дзяцінстве. І, вядома ж, нацыянальныя асаблівасці. Нават калі вы ясьце на сняданак садавіну і ёгурт, вы не здзівіцеся, калі, скажам, у гатэлі вам паснедаюць бліны. Нам гэта здаецца нармальным. А рыба з рысам ці нейкая юшка ўжо б адчула, што тут нешта не так. Хоць ён даволі распаўсюджаны ў многіх краінах Азіі.
Кантынентальны сняданак – што гэта?
У розных краінах сняданак адрозніваецца. Дзе-небудзь, напрыклад, у Англіі талерку для сняданку цяжка ўявіць без некалькіх сасісак, фасолі, амлета або яечні і булачкі, і, вядома ж, гарбаты з малаком. Але ў Францыі ці Італіі звычайна абмяжоўваюцца кубкам кавы і круасанам ці салодкай булачкай. Менавіта такі сняданак (кава з булкай) і атрымаў назву кантынентальны сняданак, прыдумалі яго англічане, каб адрозніць ад свайго шыкоўнага, на іх погляд, сняданку.
Кантынентальны сняданак цяпер прапануе вялікая колькасць гатэляў, як правіла, тост, алей, сочыва, кавалачак вяндліны, сыр, можа быць і аўсяная каша, садавіна, вядома, кубак кавы ці гарбаты і шклянку фруктовага соку.
Прыгатуем?
Каб разнастаіць вашы сняданкі, прапаную вам цікавы рэцэпт – грэнкі з малінай и рыкотай: